30 december 2006

Amsterdam

Van Ian McEwan las ik tot nu toe louter goede boeken, en dat dacht ik tot tien pagina's voor het einde ook van de roman Amsterdam, waar hij in 1998 de Booker Prize mee won. Net als in Boetekleed (leeslog juni 2006), Zaterdag (leeslog december 2005) en Ziek van liefde weeft McEwan een vaag web van verbanden; in die drie romans viel uiteindelijk alles op zijn plaats en werd je verbaasd door het ingenieuze plot. In Amsterdam wordt de door de twee hoofdpersonen afgesproken euthanasie wel zeer luguber uitgevoerd. McEwan, die zich normaliter voor zijn romans erg goed documenteert vergaloppeert zich in dit boek met zijn voorstelling van de Nederlandse euthanasiepraktijk. En dan mislukt zo'n plot, en heb je er als Nederlander nog een rare bijsmaak over ook. De eerste 165 pagina's zijn zeer overtuigend, in de resterende 25 gaat het mis.

29 december 2006

Wijn (3)

Na zijn Leven als Gort in Frankrijk (zie leeslog 17 november j.l.) las ik van Ilja Gort het nog leukere Het wijnsurvivalboek. Het is een uiterst vermakelijk boekje, met heldere uitleg van de theorie (cq Gorts interpretatie ervan), en de nodige anekdotes uit de wijnwereld en belevenissen van Gort als wijnboer. Was Leven als Gort in Frankrijk af en toe iets te melig en te populair geschreven, in dit boekje is de toon precies goed getroffen. Achterin geeft Gort een uitleg van de belangrijkste termen waarmee wijn wordt gekarakteriseerd. Bij Finesse schrijft hij: Oei! Dat bofje hebben we helaas alleen als het een dure, tot zeer dure jongen betreft. Een complexe, verfijnde wijn met een lange, lange afdronk. Zo'n wijn komt binnen als een juwelendief met witte handschoenen, maar een seconde later vieren alle smaakpapillen tegelijkertijd feest. Zoet, zuur zout, en alle andere andere smaakkabouters leggen de handen op elkaars schouders en trekken in een joelende polonaise door uw mond. Tja, dan schiet ik in de lach. Hoogtepunt is het verslag van de 'Salon du vin', het jaarlijkse feest van de wijnboeren uit het dorpje in Bordeaux waar Gort ook zijn chateau heeft. Twee buurman-wijnboeren zijn tegen elkaar bijzonder hoffelijk wanneer ze elkaars wijn proeven. Maar zodra de een naar de wc is, zegt de ander: ' Zijn wijn is nog niet goed genoeg om je auto mee te wassen.' Een prima boekje!

26 december 2006

Arabische Opera

In 2003 kreeg pianist en componist Michiel Borstlap de opdracht om een opera te componeren voor de Emir van Qatar. Het stuk moest in een paar weken klaar zijn, waarna het in allerijl werd gerepeteerd. De twee uitvoeringen (eerst in het Engels, een week later in het Arabisch) waren al gepland en zouden door Al Jazeera live worden uitgezonden in veel arabische landen. Zowel het componeren als het voorbereiden van de uitvoeringen bleken een chaotische toestand. De beschrijving van dit alles door Borstlap in dit boekje Opera in Qatar is onderhoudende lectuur. Borstlap is geen schrijver, en bij het zichtbaar ontbreken van een goede redactie zijn er in de tekst de nodige slordigheden blijven staan. Maar goed, het boekje leest lekker weg.

Pamflet

Denkend aan Holland is een uitermate geslaagd pleidooi van Thomas Rosenboom voor verlegenheid, geduld en het zich inhouden. In tegenstelling tot buitenlandse kinderen worden Nederlandse kinderen opgevoed met het uitgangspunt dat de wereld om hen draait. En daar krijg je vervelende, verveelde en agressieve mensen van. Rosenboom pleit voor een algeheel schreeuwverbod voor alle onderwijsinstellingen en het beperken van het televisie-aanbod in gevangenissen tot louter een klassieke-muziekzender en National Geographic: het perfecte medicijn tegen een agressieve inborst. Rosenboom moet maar minister in het nieuwe kabinet worden, vind ik.

23 december 2006

Flaubert

Een heuse topper, deze nieuwe selectie brieven van Gustave Flaubert verschenen onder de titel Geluk is onmogelijk. Dit is nu de vierde vertaalde brievenbundel; hoeveel brieven liggen nog onvertaald te wachten? Wat mij betreft dient het nieuwe kabinet de vertaler een beurs te geven voor de tijd dat hij ermee bezig denkt te zijn om alles wat nog rest te vertalen. Want het lezen van Flauberts brieven is een van de meest gelukzalige bezigheden die er zijn. Ondanks het voorturende gekanker en gescheld van de schrijver. Zomaar wat citaten, dan begrijp je wat ik bedoel:

- Als ik enige kennis omtrent het leven heb opgedaan, komt dat doordat ik in de gewone betekenis van het woord weinig heb geleefd, want ik heb weinig gegeten, maar heel wat herkauwd.

- De stijl schuilt evenzeer achter de woorden als in de woorden. Het is evenzeer de ziel als het vlees van het boek.
- Ik amuseer me al met al maar matig op deze planeet.

- Ieder van ons heeft in zijn hart een koninklijke kamer. Ik heb hem dichtgemetseld, maar niet gesloopt.

- Welk werk dan ook is voor mij een lange reis; ik aarzel om me in te schepen en ik ben al van tevoren misselijk.
(Over het schrijven aan een nieuw boek.)
- Ik ben van leem wanneer het om het ontvangen van indrukken gaat, en van brons om ze te bewaren.

- ...het verplaatsen van mijn enorme individu omstreeks de ochtendstond is een titanenarbeid die boven mijn krachten gaat.

- ... ook mij hangt alles verschrikkelijk de keel uit en voornamelijk mijn eigen individu.

- ... werken hangt me geweldig de keel uit, ik ben luier dan een oude aap en triest als een doodskist.

- Ik heb in mijn leven alles opgeofferd aan de vrijheid van mijn intelligentie.

- Ik heb gisteren zestien uur lang gewerkt, vandaag de hele dag en vanavond heb ik eindelijk de eerste bladzijde voltooid.

- ... bovendien heb ik genoeg van begrafenissen en ik wacht vol ongeduld op de mijne.
- Het is mogelijk dat ik erin verzuip, maar als ik het red, is de aardbol het niet waardig mij te torsen. Enfin, je moet wel een stokpaardje hebben om je in dit hondenleven staande te houden.
(Over zijn roman Bouvard en Pecuchet, die hij door zijn vroegtijdige dood niet meer zou voltooien.)
- U weet wel dat ik u niet uitnodig omdat u te onaangenaam bent met die allesoverheersende gedachte dat u gauw weer moet vertrekken. Als u korter dan een week blijft, wil ik u niet hebben!


Ach, hoe prachtig allemaal. Hieronder een fraaie foto van de Franse meester.

Wijn (2)

Een kleine maand geen updates toegevoegd - schande. Andere bezigheden hielden me van het lezen af. Nu dan toch weer twee nieuwe utigaven, te beginnen met wat eigenlijk geen boek is, maar een cursusmap. Het is de theorie van de wijncursus die M. en ik volgden: De drankenwereld, geschreven door Michel van Tuil. In januari volgt het examen, en dan ben ik hopelijk de trotse bezitter van het wijnbrevet, wat je er ook mee kunt. In deze cursusmap wordt eerst in nogal droge taal uitgelegd hoe het maken van wijn in zijn werk gaat en welke verschillende technieken hierbij worden toegepast. Daarna volgt een rondgang langs de belangrijkste wijnbouwgebieden van de wereld. Veel opsommingen, maar als naslagwerk zal het zeker nog zijn diensten bewijzen. Ik ben nu begonnen met het aarzelend opbouwen van een wijnvoorraad. Het kost allemaal een godsvermogen, maar ik moet erkennen dat ik me sinds kort hoofdschuddend afvraag waarom mensen bij de Albert Heijn zomaar een bulkwijntje meenemen, in plaats van zich te verdiepen in de rijke variatie aan gebieden, domeinen en druivensoorten. Ach ja, iedereen die zich met wijn bezighoudt ontkomt niet aan snobisme, dus vergeef me deze elitaire houding. Van de map kon ik geen omslag op het internet vinden, en hij is te groot om onder de scanner te leggen, dus daarom bovenstaand sfeerplaatje.
Meer Leeslog in eerdere maanden - zie de 'archives' in de rechterkolom.